Nikāh is een waardevolle zegen in de Islam, Alhamdulillāh. Toch voelen veel mensen zich overweldigd bij de gedachte aan trouwen. Zorgen over geld, een eigen woning, sociale druk of persoonlijke ambities spelen vaak mee. Maar wanneer we terugkeren naar de Koran en de Sunnah, ontdekken we dat nikāh in wezen eenvoudig, toegankelijk en een solide basis voor groei hoort te zijn. We maken het echter, vaak door onze eigen mindset en verwachtingen, nodeloos ingewikkeld.

Nikāh betekent taalkundig een ‘verbond’ of ‘eenwording’. In de fiqh wordt het vaak gedefinieerd als een contract dat het voor beide partners geoorloofd maakt een intieme relatie aan te gaan.¹ De Koran beschrijft het huwelijk als een mīthāq, een krachtig en serieus verbond. Het is een verbintenis met wederzijdse rechten, plichten en verantwoordelijkheden. Dit verbond hoort solide maar ook eenvoudig te zijn, zonder overmatige wereldse complicaties. Het is overgeleverd dat onze geliefde Profeet Mohammed ﷺ heeft gezegd:

"Het beste huwelijk (nikāh) is het huwelijk dat het gemakkelijkst is." ²

Dit is geen oproep tot armoede, maar tot het vermijden van buitensporigheid en opschepperij. Allah ﷻ zegt in de Koran:

“En degenen die, wanneer zij uitgeven, niet buitensporig noch vrekkig zijn, maar gematigd daartussen uitgeven.” ³

Helaas is het tegenovergestelde vandaag de dag de norm geworden. Luxe bruiloften, een hoge mahr (bruidsschat) en onnodig dure bijzaken hebben veel jonge moslims ontmoedigd of zelfs verhinderd om te trouwen. Veel jongeren denken mede daarom dat je financieel alles op orde moet hebben voordat je kunt denken over trouwen. Dit is een misvatting. Allah ﷻ zegt in de Koran:

“En huw degenen onder jullie die nog ongehuwd zijn en de waarachtigen onder jullie slaven en slavinnen. Als zij arm zijn, zal Allah hen voorzien vanuit Zijn gunst. En Allah is Alomvattend, Alwetend.” ⁴

Dit geldt ook voor de uitdaging van het hebben van een eigen woning. Een vereiste die vroeger nog prima haalbaar was voor studenten en starters, is nu haast onmogelijk geworden door de nijpende woningcrisis. Ja, het hebben van een eigen leefruimte is belangrijk. Toch zou ook dit geen reden moeten zijn om het huwelijk uit te stellen. Hoe vaak hebben we niet gehoord van pasgetrouwde jonge koppels die het gelukt is om samen afspraken te maken over hun woonsituatie en uiteindelijk na zoeken en reageren een eigen woning hebben gevonden.

Sommige jonge moslims stellen daarnaast het huwelijk uit omdat ze bang zijn dat het hun studie, carrière of persoonlijke ontwikkeling zal belemmeren. In werkelijkheid biedt het huwelijk vaak de stabiliteit en emotionele steun die nodig is om te kunnen groeien. Een goed huwelijk is geen belemmering voor je ambities; het is een katalysator voor gezamenlijke groei.

En sommigen zijn door de verschuiving in de traditionele rolverdeling tussen man en vrouw, gaan geloven dat het celibataire single leven toch beter is. Of dat het huwelijk en de bijbehorende verantwoordelijkheden hun ambitie - om bijvoorbeeld een student van kennis te worden of de Koran te memoriseren - zal hinderen of vertragen. Dit is een denkfout die ook door aanhangers van andere religies werd gemaakt. De Islam leert echter geen monastiek leven. Onze Profeet ﷺ zei duidelijk:

“Ik vast en verbreek mijn vasten, en ik bid en slaap, en ik trouw ook met vrouwen. Wie zich van mijn Sunnah (levenswijze) afwendt, behoort niet tot mij.” ⁵

De Islam onderdrukt verlangens niet, maar kanaliseert ze. Seksuele verlangens, sociale behoeftes en wereldse doelen mogen zeker worden nagestreefd, sterker nog, voor veel van deze behoeftes en verlangens is het aanbevolen om ze te vervullen, maar dan wel binnen de grenzen van de sharʿ (islamitische wetgeving).

De maatschappelijke normen rond huwelijken zijn vandaag zo buitensporig dat veel jongeren met een gemiddeld salaris nauwelijks een huwelijk kunnen bekostigen. De gevolgen daarvan, uitstel van het huwelijk en toename van zondes zoals zinā, zijn duidelijk zichtbaar.

Velen pronken op huwelijksuitnodigingen met de woorden "Nikāh is mijn Sunnah." Maar veel van diezelfde bruiloften bevatten vaak extravagantie en verboden praktijken, zoals het afspelen van muziek en het vrijelijk omgaan en mengen van mannen en vrouwen. We zeggen wel dat we de Sunnah volgen, maar passen die nauwelijks toe. Deze praktijken creëren bovendien een voorbeeld en bepalen de lat voor toekomstige generaties, die zich liever voegen naar de culturele norm dan zich ervan te vervreemden. Wie serieus de Sunnah wil herstellen, zal dus tegen de stroom in moeten zwemmen. Dat vraagt doorzettingsvermogen en volwassenheid.

Wanneer je kritisch bent op deze buitensporige huwelijkspraktijken, krijg je vaak weerstand. Maar in een volwassen gemeenschap is het juist noodzakelijk om elkaars gedrag kritisch te evalueren, niet om elkaar af te schrijven maar om te verbeteren. Je bent ook niet verplicht om huwelijksfeesten bij te wonen waar de islamitische grenzen opzettelijk worden overschreden. Er is zelfs een consensus over onder de geleerden, dat de plicht om een huwelijksfeest bij te wonen komt te vervallen, wanneer je van tevoren weet dat er zondigheid zal plaatsvinden.⁶ Vriendelijkheid betekent niet dat je zonden moet tolereren.

Het huwelijk is bedoeld om sakinah (rust), gezelschap en gedeelde ervaringen te brengen die het leven verrijken. De Islam spoort ons aan om met oprechte intenties, vertrouwen in Allah ﷻ en eenvoud te trouwen. Begin daarom niet met een verkeerde start. De nikāḥ hoort niet overweldigend of ingewikkeld te zijn. Door de Sunnah van onze Profeet ﷺ te volgen, openen we de deuren van goedheid en zegeningen in ons leven en dat van onze partners.

Moge Allah ﷻ iedereen die naar een huwelijk verlangt, zegenen met een rechtschapen partner, die vrede, vreugde en succes brengt in hun leven. Amin.

[1] Al-Mawsūʿah al-Fiqhiyyah, https://dorar.net/feqhia/3956/
[2] Sunan Abī Dāwūd (2117)
[3] Surat al-Furqān : 67
[4] Surat an-Nūr : 32
[5] Ṣaḥīḥ al-Bukhārī (5063)
[6] Al-Mawsūʿah al-Fiqhiyyah, https://www.islamweb.net/ar/fatwa/199977